در اواسط دهه 70 میلادی که پیشرفتهای زیادی در نشانگرهای دیجیتال حاصل گردید فکر استفاده از این نمایشگرها در خودرو هم پا به عرصه ظهور گذاشت
و اولین خودرو که از این نمایشگرها استفاده کرد آستون مارتین لاگوندا مدل 1976 بود، این خودرو همچنین مجهز به کامپیوتر سفر بود


درآمریکا برای اولین بار کادیلاک سویل مدل 1978 مجهز به کامپیوتر سفر گردید که با استقبال زیادی مواجه شد به طوری که در دهه 80 کامپیوتر سفر یکی از آپشنهای مهم خودروهای لوکس آمریکایی بود
و شرکت فورد و جنرال موتور بصورت گسترده از کیلومترهای دیجیتال برای محصولات لوکس خود استفاده نمودند


حتی شرکتهای زیادی برای تبدیل کیلومترهای معمولی به دیجیتال بوجود آمد:



اولین خودروی اروپایی که مجهز به کیلومتر دیجیتال شد فیات تیپو مدل 1988 بود



در ژاپن هم در اواسط دهه 80 شرکتهای میتسوبیشی و هوندا و تویوتا برای بعضی محصولات لوکس خود از کیلومترهای دیجیتال استفاده می نمودند
و من خاطرم هست که زمان جنگ کویت عمده گالانتهای نسل 5 و کرسیداهای مدل 86 تا 88 وارداتی دارای کیلومترهای دیجیتال بودند
که در آن زمان بسیار جذاب بودند

اما عمده مشکلات کیلومترهای دیجیتال که باعث فروکش شدن تب استفاده از آنها در اوایل دهه 90 گردید:
1-ناخوانا بودن هنگام تابش نور شدید خورشید در روز
2- مشکلات تعمیر و هزینه نگهداری و خراب شدن به علت پیچیده بودن سیستمشان
3-اما مهم ترین مشکل که در نظر سنجی ها مشخص شد اینکه بعد از مدتی بسیارخسته کننده شده و آن احساس کیلومترهای آنالوگ که با یک لحظه نگاه
میتوانید از روی مکان عقربه نسبت به کل محدوده حرکتی اش حدود سرعت یا دور موتور یا میزان سوخت را قرائت کنید را به راننده منتقل نمیکند.
با مرور زمان در دهه 90 دوباره نشانگرهای آنالوگ به جایگاه خودشان بازگشتند ولی برای نشان دادن اطلاعات بصورت دقیق و دیجیتال کامپیوتر سفر به کیلومتر اکثر خودروها اضافه شدند


اما با تمام این تفاصیل با پیشرفتهای حاصله در این دو دهه هنوز هم کم و بیش شرکتهای خودرو سازی و موتورسیکلت سازی در بعضی محصولاتشان (به ویژه خودروهای هیبریدی و برقی) از نشانگرهای دیجیتال استفاده کرده که بسیار پیشرفته شده و دیگر معایب انعکاس نور و خرابی و ... نداشته و قابلیت شبیه سازی کیلومتر آنالوگ را در خود دارند.